This is something of a daunting task, and I'm deeply appreciative of her efforts. This is perhaps one of my most frequently translated poems. Several Lao translations have been made, and Edouard Dupas has a version in French at his blog well worth examining. My sincere thanks to everyone!
บนขั้นบันไดในหลวงพระบาง
เดินก้าวหน้าไปตามทางชีวิต
ตามลิขิตเป็นพันทางเป็นพันที่
จิตเต็มเปี่ยมในวิญญานรื่นฤดี
หรือยังมีกังขาหาประตูใจ
ที่นำไปสู่รอยยิ้มในวิญญาน
เธอกรุยทางให้คนอื่น
หรือตัวเอง?
พิชิตเทือกเขาใหญ่
โดยไม่เปลี่ยน?
วันหนึ่ง สุดยอดของมหาพูสี
จะนอนราบธรณีในร่องเขา
แต่เรา… เหลือเพียงแค่ความทรงจำ
แล้วลูกหลานเราล่ะ?
จะมีแรงดลใจให้เผยอยิ้ม
เหมือนคนแปลกหน้าช่างฝัน
ที่สร้างบันไดให้เราหรือ?
For convenience, here is the original in English.
On A Stairway In Luang Prabang
Step as you will through life,
A thousand ways, a thousand places.
Carry a home in your heart
Or spend years seeking the door
Where your soul will always smile.
Do you ease the way for others,
Or just yourself?
Do you climb great mountains
Just to leave them unchanged?
One day, the heights of holy Phu Si
Will lay as soft valleys.
We, only memories.
But our children's children?
Will they, too, have reason to smile,
Like those dreaming strangers
Who finished their stairs for us?
No comments:
Post a Comment